Chrapanie pojawia się w bardzo konkretnych momentach naszego snu i jednocześnie wpływa na jego strukturę1.

Architektura snu stanowi cykliczne występowanie 2 faz:

  • Sen nREM (non rapid eye movement) — faza wolnych ruchów gałek ocznych składająca się z 3 stadiów:
    1. N1 i N2 stanowiące sen płytki,
    2. N3 stanowiące sen głęboki.
  • REM (rapid eye movement) — faza szybkich ruchów gałek ocznych.

Sen ma charakter uporządkowany, a jego fazy i stadia układają się w cykle trwające około 90 min2. Sen rozpoczyna się od stadium N1 i stopniowo pogłębia przechodząc do stadium N3. Później następuje nagłe spłycenie snu i przejście do fazy REM. W trakcie nocy skraca się czas snu głębokiego względem wydłużającej się fazy REM3.

Zachowanie prawidłowej architektury snu, a szczególnie obecność snu głębokiego i fazy REM, jest konieczne dla prawidłowego funkcjonowania ustroju4. Dlatego tak ważne jest by sen był niezakłócony, ciągły i spokojny (a o to trudno zarówno u osoby chrapiącej, przebudzanej by nie chrapała jak i u osoby śpiącej obok).

Chrapanie może się pojawić już w pierwszych chwilach po zaśnięciu, w pierwszej z dwóch głównych faz snu – w fazie nREM by osiągnąć swój najdonośniejszy ton w ostatniej fazie snu odpowiedzialnej za marzenia senne – REM i ulec powolnemu wyciszeniu. U osób z bezdechem sennym – w fazie REM chrapanie trwa dalej, przerywane jest jednak chwilami ciszy wywoływanymi przez bezdech5.

Pokaż przypisy

1-4 Zalecenia Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc dotyczące rozpoznawania i leczenia zaburzeń oddychania w czasie snu (ZOCS) u dorosłych, Pneumonologia i Alergologia Polska 2013, tom 81, nr 3, s. 225
5 S.Ramnathan Iyer, Revati R. Iyer, Snoring – Harmful Effects, Medicine Update 2005, s. 542